03/03/2015
Από τον Καναδά με αγάπη
Πέρσι τέτοια εποχή ήμουν στο Σότσι. Χειμερινοί Παραολυμπιακοί Αγώνες για τη… συμμετοχή. Ο στόχος για τους Αγώνες του 2018 στην Κορέα είναι υψηλότερος και το ταξίδι για τη διάκριση ξεκινά από το παγκόσμιο πρωτάθλημα, στο Πανόραμα του Καναδά.
Από την ημέρα που επέστρεψα από το Σότσι, είχε καρφωθεί στο μυαλό μου η συμμετοχή στην αμέσως επόμενη σε μέγεθος διοργάνωση. Το παγκόσμιο πρωτάθλημα. Η αλήθεια είναι ότι ταλαιπωρήθηκα πολύ για να τα καταφέρω. Πολλά ταξίδια, προετοιμασίες και αγώνες για να πιάσω τα όρια συμμετοχής. Ο μεγάλος στόχος λοιπόν για το 2015 γίνεται πραγματικότητα. Αφού γράψαμε αρκετές ώρες σε αεροπλάνα (και αεροδρομια), τελικά φτάσαμε με το αυτοκίνητο στον τελικό μας προορισμό. Το Πανόραμα. Μια μικρή πόλη της βρετανικής Κολούμπια. Ίσα ίσα που προλάβαμε να τακτοποιηθούμε για να δώσουμε το παρών στην τελετή έναρξης.
Στην παρέλαση όπως πάντα δύο άτομα. Εγώ και το… επιτελείο μου. Κρατήσαμε για άλλη μία φορά την ελληνική σημαία (ωραίο συναίσθημα πανάθεμα το) και ήμαστα οι πιο στιλάτοι από όλους. Όλοι τους με τις επίσημες στολές, εμείς με τα… τζινάκια μας.
Τώρα έχει ξεκούραση και αύριο ξεκινάμε τις προπονήσεις που προβλέπονται από τη διαργάνωση στην πίστα των αγώνων για το αγωνισμα του σλάλομ που είναι και το πρώτο από τα τρία στο οποίο θα συμμετάσχω. Προπόνηση θα κάνω με την ομάδα της Βρετανίας. Τα παιδιά είναι φίλοι μου και κάνουμε μαζί προπονήσεις σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις. Έχω μία εβδομάδα μπροστά μου μέχρι τον αγώνα προκειμένου να μάθω την πίστα και να εξοικειωθώ με τις συνθήκες που υπάρχουν εδώ.
Ο πρώτος μου αγώνας είναι στις 8 Μαρτίου και ο τελευταίος στις 10. Την επόμενη μέρα θα αναχωρήσω για το ταξίδι της επιστροφής στην πατρίδα αλλά δε θα μείνω για πολύ καθώς έχω δύο τελευταίους αγώνες. Το εθνικό προωτάθλημα Αυστρίας στις 18 Μαρτίου, το οποίο είναι κάτι σαν ευρωπαϊκό κύπελλο καθώς συμμετέχουν μερικοί από τους καλύτερους αθλητές στον κόσμο. θα μείνω μία εβδομάδα επιπλέον για προπόνηση και μετά, θα… πεταχτώ δίπλα στη Γερμανία για να αγωνιστώ και στο δικό τους εθνικό πρωτάθλημα, το οποίο είναι επίσης πολύ δυνατό. Μεγάλη ταλαιπωρία αλλά τί να κάνω; Πρωτάθλημα στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Έχοντας βάλει στόχο της διάκριση και όχι απλά τη συμμετοχή στους Παραολυμπιακούς του 2018, πρέπει να κάνω τα πάντα για να προετοιμαστώ κατάλληλα. Ακόμα και να γυρίσω ολόκληρο τον πλανήτη.
Από την ημέρα που επέστρεψα από το Σότσι, είχε καρφωθεί στο μυαλό μου η συμμετοχή στην αμέσως επόμενη σε μέγεθος διοργάνωση. Το παγκόσμιο πρωτάθλημα. Η αλήθεια είναι ότι ταλαιπωρήθηκα πολύ για να τα καταφέρω. Πολλά ταξίδια, προετοιμασίες και αγώνες για να πιάσω τα όρια συμμετοχής. Ο μεγάλος στόχος λοιπόν για το 2015 γίνεται πραγματικότητα. Αφού γράψαμε αρκετές ώρες σε αεροπλάνα (και αεροδρομια), τελικά φτάσαμε με το αυτοκίνητο στον τελικό μας προορισμό. Το Πανόραμα. Μια μικρή πόλη της βρετανικής Κολούμπια. Ίσα ίσα που προλάβαμε να τακτοποιηθούμε για να δώσουμε το παρών στην τελετή έναρξης.
Στην παρέλαση όπως πάντα δύο άτομα. Εγώ και το… επιτελείο μου. Κρατήσαμε για άλλη μία φορά την ελληνική σημαία (ωραίο συναίσθημα πανάθεμα το) και ήμαστα οι πιο στιλάτοι από όλους. Όλοι τους με τις επίσημες στολές, εμείς με τα… τζινάκια μας.
Τώρα έχει ξεκούραση και αύριο ξεκινάμε τις προπονήσεις που προβλέπονται από τη διαργάνωση στην πίστα των αγώνων για το αγωνισμα του σλάλομ που είναι και το πρώτο από τα τρία στο οποίο θα συμμετάσχω. Προπόνηση θα κάνω με την ομάδα της Βρετανίας. Τα παιδιά είναι φίλοι μου και κάνουμε μαζί προπονήσεις σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις. Έχω μία εβδομάδα μπροστά μου μέχρι τον αγώνα προκειμένου να μάθω την πίστα και να εξοικειωθώ με τις συνθήκες που υπάρχουν εδώ.
Ο πρώτος μου αγώνας είναι στις 8 Μαρτίου και ο τελευταίος στις 10. Την επόμενη μέρα θα αναχωρήσω για το ταξίδι της επιστροφής στην πατρίδα αλλά δε θα μείνω για πολύ καθώς έχω δύο τελευταίους αγώνες. Το εθνικό προωτάθλημα Αυστρίας στις 18 Μαρτίου, το οποίο είναι κάτι σαν ευρωπαϊκό κύπελλο καθώς συμμετέχουν μερικοί από τους καλύτερους αθλητές στον κόσμο. θα μείνω μία εβδομάδα επιπλέον για προπόνηση και μετά, θα… πεταχτώ δίπλα στη Γερμανία για να αγωνιστώ και στο δικό τους εθνικό πρωτάθλημα, το οποίο είναι επίσης πολύ δυνατό. Μεγάλη ταλαιπωρία αλλά τί να κάνω; Πρωτάθλημα στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Έχοντας βάλει στόχο της διάκριση και όχι απλά τη συμμετοχή στους Παραολυμπιακούς του 2018, πρέπει να κάνω τα πάντα για να προετοιμαστώ κατάλληλα. Ακόμα και να γυρίσω ολόκληρο τον πλανήτη.
